pada zaman dulu, ade seekor beruk yang suke melompat2 dari satu tempat ke satu tempat yang lain. beruk ni bleh dikire bijak la (kot!) sbb bleh berkomunikasi dgn tuannye. maka, tuannye pon terfikir untuk menjadikan beruk kesayangan dia tu sbg 'bende' yang membolehkan diri dia utk dapatkan maklumat... maka, dia memberi name beruk nye tu dgn name 'berukbeng' sbb beruk dia suke minum teh-o-beng (dlm bahase stendetnye "teh-o-ais" la)... jadi sbb beruk dia suke ais, dia letak name 'beng' di blakangnye.. jadilah BERUKBENG..
berukbeng sgt femes, sbb dia bijak. jadi, mase tu sailkem, iaitu kedai tepon pn rase tergugat... sbb dgn adenye berukbeng, tepon yg dia jual, suma tak laku. mase tu tepon yg dijual sume pakai tin n wayar je.. jadi xleh g jauh la...kalo ade yg canggih pn mahal n org xmampu nak beli. so, pada mase tu, org kampung sume nak gune beruk yg bijak mcm berukbeng utk mendapatkan maklumat dari tempat lain... boss selkem pn naik jeles...
setat hari tu, tetiap malam bos sailkem dok dlm opis dia, cipta benda baru yg boleh mengatasi berukbeng.. maka, dia dpt idea utk tiru berukbeng, tapi kecik je... sume owg bleh gune... tapi dia pk.. nak cucuk kat mane plak ekk?? aiyaaa.....
bersambung la plak.. lapa..nak g makan......
0 daH KomeN?:
Post a Comment